Opis technologii wiercenia

Tworzenie otworów w materiale za pomocą odpowiednio przystosowanego wiertła, to znana metoda obróbki skrawaniem. 

Wiercenie 

odbywa się poprzez specjalne narzędzie, które wykonuje ruch obrotowy oraz posuwowy wzdłuż osi obrotu wiertła. Za jego pomocą można wiercić otwory cylindryczne o określonej średnicy lub powiększyć otwór już obecny, co określa się wierceniem wtórnym, znanym jako powiercenie. Wtórna obróbka skrawaniem pozwala na wiercenie otworów nieokrągłych, np. wielokątnych.

Obróbka skrawaniem 

W formie wiercenia dokonywana jest zwykle za pomocą wiertarek oraz wiertarko-frezarek, jednak możliwe już również wykorzystywanie w tym celu tokarek oraz automatów tokarskich. Największe znaczenie ma rodzaj obrabianego materiału oraz średnica wiertła, dzięki którym określany jest posuw na ostrze oraz prędkość obrotowa procesu wiercenia. W przypadku bardzo dużego wiertła bardzo często napotyka ono opór, dlatego wiercenie wstępne powinno być wykonywane za pomocą mniejszej średnicy. Proces ten nazywa się nawiercaniem.

Technologia CNC

W przypadku otworów pod gwinty, szczególne znaczenie ma jego szerokość. Przeważnie wiercenie przynosi przeciętną dokładność wykonywanych otworów. Można to poprawić stosując wiercenie zgrubne mniejszym wiertłem, a następnie wykonując powiercenie przyrządem o większej średnicy. Aby uzyskać najlepszy efekt, należy skorzystać z technologii CNC, która umożliwia całkowitą automatyzację dokonywanych obróbek oraz idealną powtarzalność. Obróbka CNC umożliwia również m.in. gwintowanie, dogniatanie oraz przycinanie.